مدح و مناجات با امام هادی (علی النقی) علیه‌السلام
به رغم ظلمت هوچی‌‌گرِ بی‌رحمِ هرجایی به جا مانده است از چشمت احادیثی تماشایی به نقش شیر روی پرده جان دادی و رو کردی برای دلـقک جادو‌گر اعجازی مسیحایی و در بزم شراب ظالمان خواندی چنان شعری که غرق اشک شد کاخ از هراس مرگ و تنهایی و ای درّندگان کوه و جنگل رام لبخندت! نشد از شرّ آن انسان‌نـما یک‌آن بیـاسایی برای مـردمان روزگـاران تا ابـد گـفـتی میان حرف‌حرف جامعه از نور و زیبایی به استقـبال ره‌گُم‌کردگان در ظلمت دنـیا هنوز ای مهربان بی‌وقفه با فانوس می‌آیی |